دانشمندان پرنده منقرض‌شده را پس از ۳۶۱ سال به زندگی بازمی‌گردانند
تاریخ انتشار: ۱۹ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۴۹۹۵۷
ایتنا - دودو، پرنده‌ای با قد نزدیک به یک متر و وزن ۱۷.۵ کیلو، در جزیره موریس اقیانوس هند زندگی می‌کرد.
دانشمندان پروژه‌ای را شروع کرده‌اند که پس از ۳۶۱ سال، دودو، پرنده منقرض‌شده معروف را دوباره زنده کنند و این گونه حیوانی را به حیات وحش بازگردانند.
شرکت کلوسال بایوساینسز (Colossal Biosciences) که قصد دارد ماموت پشمالو را نیز احیا کند، می‌گوید بعد از جذب سرمایه ۱۵۰ میلیون دلاری تلاش می‌کند این پرنده منقرض‌شده را به زندگی برگرداند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جورج چرچ، متخصص ژنتیک دانشگاه هاروارد و بن لام، کارآفرین که این شرکت را در سال ۲۰۲۱ تاسیس کردند، روز سه‌شنبه برنامه‌های آن را در مورد این پرنده بی‌پرواز اعلام کردند.
بث شاپیرو، از اعضای هیئت‌مدیره هیئت مشاوران علمی کلوسال و دیرینه‌شناس ارشد این پروژه، گفت: «دودو نمونه بارز گونه‌ای است که منقرض شد، چون ماــ آدم‌هاــ زنده ماندن آنها در زیستگاه بومی‌شان را ناممکن کردیم. با تمرکز بر پیشرفت‌های ژنتیکی در دی‌ان‌ای باستانی در سراسر دوران کاری‌ام و به عنوان نخستین کسی که ژنوم دودو را به طور کامل توالی‌یابی کرد، از همکاری با کلوسال و مردم موریس برای انقراض‌زدایی و در نهایت بازگرداندن دودو به حیات وحش ذوق‌زده‌ام. به‌ویژه مشتاقانه منتظر توسعه ابزارهای نجات ژنتیکی متمرکز بر محافظت از پرندگان و ماکیان‌ام.»
دودو در کنار ماموت و ببر تاسمانی سومین حیوانی است که کلوسال بایوساینسز امیدوار است آن را به زندگی برگرداند.
دودو، پرنده‌ای با قد نزدیک به یک متر و وزن ۱۷.۵ کیلو پیش از انقراض در جزیره موریس اقیانوس هند زندگی می‌کرد.
کلوسال می‌گوید اکنون ۴۰ دانشمند دارد که روی پروژه انقراض‌زدایی ماموت پشمالو کار می‌کنند و آن را «نوع دوست‌داشتنی ولاسی‌رپتور» [دایناسور گوشتخوار] توصیف می‌کند.
این شرکت در نظر دارد دی‌ان‌ای ماموت‌هایی را که هزاران سال در یخ منجمد شده‌اند، با دی‌ان‌ای فیل‌های مدرن آسیایی ترکیب کند.
کلوسال می‌گوید کارش برای پیشرفت در زمینه‌های پزشکی و زیست محیطی نیز مهم است.
جورج چرچ می‌گوید: «فناوری‌های ژنتیکی اکنون از ما و منابع غذایی‌مان در برابر بیماری‌های واگیردار و ارثی محافظت می‌کنند. جامعه‌ای که انواع ژن‌های درحال انقراض و منقرض‌شده را دربرمی‌گیرد، آماده است به بسیاری از موانع جدی و فرصت‌ها در ترسیب کربن (فرایند ذخیره کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان)، تغذیه و مواد جدید رسیدگی کند.»
منبع: ايتنا
کلیدواژه: پرنده انقراض منقرض شده
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.itna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ايتنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۴۹۹۵۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پرنده‌ای که تا ارتفاع بیش از ۱۱ هزار متری پرواز می‌کند
پرندگان، موجودات منحصر به فردی هستند. بعضی از آنها بدون اینکه بال بزنند کیلومترها اوج می‌گیرند، بعضی دیگر بیش از نیم قرن زندگی می‌کنند و بعضی نیز به معنای واقعی کلمه رنگارنگ هستند.
به گزارش ایسنا، وقتی به پرنده‌ای نگاه می‌کنید که در دوردست در حال پرواز است، به این فکر کرده‌اید که تا چه ارتفاعی می‌تواند بالا برود؟
گونه‌ای که رکورد بالاترین ارتفاع پرواز را در بین تمامی پرندگان در اختیار دارد، کرکس «دال روپل» (Gyps rueppellii) است. در سال ۱۹۷۳ میلادی یک کرکس روپل با یک هواپیمای تجاری در ارتفاع ۱۱ هزار و ۳۰۰ متری بر فراز ساحل عاج در غرب آفریقا برخورد کرد.
هواپیما به‌رغم اینکه یکی از موتورهایش را از دست داد، موفق به فرود شد. اما پرنده چندان خوش‌شانس نبود و جان سالم به در نبرد. تنها چیزی که از این پرنده باقی مانده بود، پنج پر کامل و ۱۵ تکه پر کوچک‌تر بود که البته همین‌ها هم برای شناسایی گونه و تأیید اوج‌گیری باورنکردنی این پرنده کافی بودند.
این پرنده، بومی منطقه ساحل صحرا در آفریقا است و در چندین کشور از جمله زیمبابوه، سنگال و اتیوپی یافت می‌شود. طول بال‌های قدرتمند این پرندگان به بیش از دو متر می‌رسد با این وجود این کرکس‌های روپل به ندرت در پرواز از آنها استفاده می‌کنند.
در واقع این کرکس‌ها در صعود پیوسته خود به ارتفاعات بالا و برای اوج‌گیری و جستجوی طعمه، غالبا روی ستون‌های گرمایی و بالارونده جو سوار می‌شوند.
کارشناسان می‌گویند کاملاً محتمل است که رویداد ۱۹۷۳ و برخورد یک کرکس روپل با هواپیمای تجاری یک استثنا بوده باشد. در واقع دلایلی وجود دارد که چرا معمولاً پرندگان در کنار هواپیماهای مسافربری در ارتفاع بالا دیده نمی‌شوند. یکی از عمده‌ترین این دلایل به اکسیژن مربوط می‌شود.
از دیگر رقبای کرکس روپل در ارتفاعات، می‌توان به «درنای خاکستری» اشاره کرد. کارشناسان یکی از این درناها را در ارتفاع ۱۰ هزار متری به هنگام فرار از یک عقاب در کوه‌های هیمالیا ثبت کرده‌اند. یک غاز سرنواری نیز در ارتفاع ۷۳۰۰ متری در این ناحیه مشاهده شده است.
به گزارش یورونیوز، از زمان ثبت این موارد و حتی با وجود فناوری‌های مدرن ردیابی، تا کنون هیچ سابقه‌ای از نزدیک شدن یک پرنده دیگر به رکورد کرکس روپل به دست نیامده و به همین خاطر حدنصاب اوج‌گیری در آسمان همچنان در اختیار این پرنده است.
این در شرایطی است که اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت، کرکس روپل را در فهرست پرندگان در معرض خطر جدی طبقه‌بندی کرده است.
این گونه از کرکس‌ها مانند بسیاری از پرندگان مشابه آفریقایی، با خطر از دست دادن زیستگاه، شکار و کاهش دسترسی به تنها منبع غذایی خود یعنی لاشه‌ها تهدید می‌شوند.
مسمومیت حاصل از آفت‌کش‌هایی نظیر «کربوفوران» همینطور داروی دیکلوفناک نیز در کاهش جمعیت این پرندگان موثر بوده است.
دیکلوفناک معمولا به عنوان ضد التهاب در درمان‌های دامپزشکی استفاده می‌شود، اما اگر کرکس‌های روپل لاشه حیواناتی را که چنین دارویی را مصرف کرده‌اند بخورند، ممکن است تلف شوند.
این موضوع زمانی تعجب‌آور می‌شود که بدانیم کرکس‌های روپل می‌توانند بدون هیچ مشکلی گوشت آلوده به سیاه‌زخم و بوتولیسم را بخورند و هضم کنند.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند